Námið

Ég ákvað að smella í eina lauflétta færlsu í tilefni þess að ég hef lokið náminu sem ég tók erlendis frá.

Þetta var sem sagt skóli í Kanada sem sérhæfir sig í brúðkaups- og viðburðarstjórnun. Ég hafði 3 ár til að klára námið en ég lýg því ekki að ég lá yfir þessu þar sem að ég lifði mig alveg inní verkefnin sem voru mjög góð og lærdómsrík. Ekki skemmdi svo fyrir að það fylgdi þvílíkur fjöldi af myndskreyttum bæklingum, bókum og alls kyns fróðleikur sem hægt er að nýta sér þegar kemur að raunveruleikanum.


Brúðkaupshlutinn var mjög stór partur af skólanum en ég hafði ekki síður gaman að viðskiptaráðstefnum, afmælum og þess háttar.

Ég er rosalega glöð og ánægð með mig að hafa látið vaða í þetta. Ég viðurkenni alveg að ég var alveg tvístígandi þar sem enginn sem ég þekkti hafði prófað og maður er alltaf hræddur við að lenda í einhverju svindli. En það var alls ekki raunin í mínu tilviki og ég er himinsæl með árangurinn.

Það sem ég fæ útúr þessu námi er eins konar diplóma ásamt IEWP viðurkenningu;

´´´´When you graduate, you'll receive the International Event and Wedding Planning Professional (IEWP™)certification. You'll be able to use the IEWP letters after your name. This valuable certification will improve your credibility and provide you with a competitive advantage over other event planners in your area. ´´´´

Hluti af námsefninu

Ég ákvað í beinu framhaldi af þessu námi að taka viðskiptafræðina hérna heima, ég er komin inn í báðum skólunum en ég reikna með að HÍ verði fyrir valinu. Ég hlakka mikið til að setjast aftur á skólabekk og taka þátt í félagslífinu af fullum krafti.

Eigið góða viku
- Líf

Smá fréttir

Smá færsla í tilefni þess að heimsóknirnar voru að detta í 20.000 :) Mér þótti rosa vænt um það og það virðist sem einhver sé enn að kíkja þó svo að það sé minna um ævintýri eins og er.

Allavega eru veikindin nánast horfin, ég er farin að geta hlaupið aftur og stundað ræktina og það er frábær tilfinning. Það er eitthvað svo ömurlegt þegar maður verður veikur hvað manni líður stundum eins og maður verði ekki betri aftur, það verður allt eitthvað svo vonlaust. En svo þarf maður ekki annað en að lesa fréttir til að vita hvað maður hefur það samt gott þrátt fyrir hor og hósta.

Vinnan gengur mjög vel og ég er rosalega sátt við breytinguna. Við höfum reyndar verið svakalega heppin með veðrið undanfarið. Svo var æðisleg tilfinning að hjóla úr vinnunni síðasta föstudag klukkan eitt, ég viðurkenni reyndar að ég var smá lost hvað ég ætti að fara gera, flestir í vinnu eða öðru. En við Ronja tókum hlauparúnt um bæinn og það er fátt betra í góðu veðri með góða tónlist.

Helgarnar hafa alltaf verið troðfullar af skemmtilegum uppákomum, ég fór meðal annars á fyrsta árgangsmótið mitt sem haldið var í Valfelli ásamt því að Díana útskrifaðist sem stúdína. Hún hélt þessa fínu veislu í Jónsbúð og það var mikil gleði og við vinkonurnar nema StapaSandra fórum saman í myndatöku hjá Edit og ég er ekkert smá spennt að sjá útkomuna.

Svo er bara búið að vera svo gaman að vera úti, fara í sund eða á róli með litlu systur. Svo erum við vinkonurnar búnar að "uppgötva" Skógræktina. Ekkert smá flott sem það svæði er orðið, fullur kassi af alls kyns afþreyjingardóti og við skemmtum okkur ekkert smá vel þar eitt kvöldið í vikunni ! Gaman líka að sjá hvað fólk gengur vel um dótið, þó það eigi alls ekki að þurfa að hrósa fyrir að skemma ekki en það er mjög gaman að geta gengið að þessu vísu og að sjálfsögðu ganga frá eftir sig. Eitt stórt klapp fyrir Skógræktinni ! Svo eru það grillin á kvöldin sem ekkert jafnast á við.

Vinkonur úr IS bekknum :)

Díönu veisla :)

Nú er ég aldeilis að spýta í lófana að klára skólann minn úti, ætla einmitt að hafa næstu færslu um það meira.

Þangað til næst, knús og njótum góða veðursins og þessara fallegu daga.

 

Íslenskt sumar er bara yndislegt :))


- Líf